Pedagogisch professional Tess Roijers heeft ADHD en neemt je in deze eerlijke blog mee in haar wereld: “In eerste instantie lijkt het te mooi om waar te zijn. Je bent overgevoelig voor prikkels, hebt baat bij duidelijkheid en structuur, bent snel afgeleid en overmatig actief. Klinkt niet echt als een sterke basis om te kunnen werken in de kinderopvang waar je terecht komt in een walhalla aan prikkels en waar elke dag met kinderen anders is dan de dag daarvoor. Maar toch is daar die droom. De droom om je passie te volgen en te gaan werken met kinderen. Wat doe je dan? De meeste dromen zijn bedrog of dromen zijn er om te volgen? Het is maar net waar je in gelooft. Ik vond het in elk geval de moeite waard om mijn droom te volgen en het te proberen.

Open vizier
Is het makkelijk om met de diagnose ADHD te werken in de kinderopvang? Nee, dat is het zeker niet. Ik kan niet ontkennen dat het soms veel van mij vraagt. Er zijn nou eenmaal veel prikkels die op een werkdag bij je binnenkomen. Ik ervaar deze net iets meer dan een ander, maar daar moet je mee leren omgaan. Dit lukt mij de ene dag beter dan de andere dag, maar met een stukje zelfdiscipline en doorzettingsvermogen kom ik er meestal wel doorheen. Verder heb ik veel baat bij duidelijkheid en structuur. Dat komt goed uit, dit hebben de kinderen namelijk ook. Op de groep is dit dan ook vaak geen probleem. Bij Nummereen werken we volgens een vast dagritme, hiermee is de basis van elke dag hetzelfde. Dit werkt fijn voor de kinderen en stiekem dus ook voor mij als pedagogisch medewerker. Wat mij verder helpt, is om open te zijn en in gesprek te blijven met zowel mijn teamcoach als collega’s. Niemand weet beter wat ik nodig heb om optimaal te kunnen functioneren dan ikzelf. Dit geef ik dan ook duidelijk aan. En natuurlijk kan niet altijd alles gaan zoals ik het graag zou willen, maar door in gesprek te blijven, kunnen we wel telkens zoeken naar een middenweg. Als werkgever probeert Nummereen ook altijd het beste uit haar medewerkers te halen, maar kijkt daarbij ook naar wat de beste keuze is in het belang van de kinderen. Dat is namelijk waar we beide voor staan: ‘het kind op de eerste plaats’. Want blije medewerkers halen immers ook het maximale uit een kind.

Boordevol energie
Buiten dat mijn ADHD voor belemmeringen zorgt, zitten er natuurlijk ook positieve kanten aan. Ik zit vaak boordevol energie. Dit zorgt voor een grote betrokkenheid bij de kinderen. Het spelen van een tik-spel of het trappen van een balletje ga ik namelijk niet uit de weg, maar doe lekker met ze mee. Hier genieten zowel de kinderen als ik enorm van. Naast dat de kinderen op de Clup weleens zeggen “jij bent net zoals wij”, hoor ik het ook terug van ouders: “onze zoon/dochter komt graag spelen wanneer jij er bent, want jij speelt zo gezellig met ze mee”. Geloof me, een beter compliment kun je als pedagogisch medewerker niet krijgen. Het plezier en het welzijn van de kinderen is in mijn ogen namelijk het allerbelangrijkste.

Talentontwikkeling
Verder zijn mensen met ADHD van nature vaak creatief. Zelf uit ik dit door het regelmatig aanbieden van creatieve activiteiten op de groep, waar mijn voorkeur ligt bij knutselactiviteiten. Ik maak vaak een voorbeeld, zodat de kinderen een beeld krijgen van wat de bedoeling is en vervolgens gaan de kinderen zelf met hun eigen creatieve vermogen aan de slag. Hieruit ontstaan vaak de mooiste creaties waar zowel de kinderen als ik ontzettend trots op zijn. Persoonlijk ben ik dus graag met de kinderen aan het knutselen, maar wellicht kan iemand anders met ADHD zich meer vinden in het creatief inrichten van een groepsruimte of met de kind- of personeelsplanning. Hier komt een stukje talentontwikkeling en zelfontplooiing bij kijken, iets waar Nummereen genoeg ruimte en mogelijkheden in biedt voor alle medewerkers!